fuck buddies really exist?

Πέρασα ολόκληρο το Σαββατοκυρίακο σπίτι. Βλακεία μου επειδή δεν τα κατάφερα να μπώ ακόμα στο xmas mode αλλά όπως και να χει είπα να μείνω σπίτι. Είδα όλες μου τις σειρές και μετά είπα να κατεβάσω καμμιά ταινία. Έτυχε λοιπόν να δω το "love and other drugs" και "no strings attached". Η πλοκή και του ενός και του άλλου ήταν η ηρωίδα που ήθελε να έχει casual relationship με τον πρωταγωνιστή. Η ίδια πλοκή περίπου υπήρχε και στο "friends with benefits". Γυναίκα γνωρίζει άντρα. Θέλει απλώς να κάνει σεξ μαζί του επειδή προφανώς έχει σοβαρά συναισθηματικά issues και άλλα. Ο άντρας σε κάποιες περιπτώσεις θέλει κι εκείνος τούτη την light σχέση σε άλλες περιπτώσεις συμβιβάζεται για να κερδίσει την κοπέλα.

Και άρχισα να αναρωτιέμαι αν το όλο friends with benefits είναι μύθος ή πραγματικότητα. Και αν είναι απλά μύθος γιατί προωθείται τόσο τελευταία?Στην κυπριακή πραγματικότητα πάντως- όσο υπάρχει- δεν έχει τα αποτελέσματα των παραπάνω έργων. Για να γίνω πιο συγκεκριμένη. Πολλοί/ πολλές εμπήκαμε στη διαδικασία τούτης της σχέσης. Μιλώντας για τον εαυτό μου, για να κερδίσω τον πρώην μου που τον ήθελα τρελά και όχι γιατί ήθελα απλώς να κάνω σεξ χαλαρά και να περνώ καλά. Το ίδιο και πολλές φίλες γνωστές. Όλοι όσοι ξέρω που μπήκαν σ αυτή τη διαδικασία ήταν άτομα που είχαν άλλο κίνητρο πίσω από την ιστορία πέραν του σεξ. Επομένως πίσω από αυτή την και καλά απενοχοποιημένη κατάσταση υπάρχει ένα καλά προγραμματισμένο σχέδιο.

Το καλά προγραμματισμένο σχέδιο προνοεί οτι θα είσαι τόσο καλός στο σεξ και τόσο κουλ που θα κάνεις το αντικείμενο του πόθου σου να σε αγαπήσει να μη μπορεί να δει άλλο άτομο και στο τέλος να είναι μαζί σου. Μαζί σου θα ξεπεράσει όλους τους φόβους της δέσμευσης και θα είσαστε μαζί happily ever after.

Τι συμβαίνει όμως όταν ο άλλος δεν το βλέπει έτσι? Και θέλει απλά να κάνει σεξ? Και μαζί με σένα θέλει να κάνει σεξ και με άλλες? Ο εγωισμός και η αυτοπεποίθησή σου γίνεται χίλια κομμάτια. Έχεις συνέχεια ανασφάλειες. Αν βρεθεί κάποιος άλλος καλύτερος? Αν βαρεθεί? Αν αποφασίσει να κάνει σχέση με κάποιον άλλο και εσύ είσαι απλά εκείνος που περνά τον καιρό του? Η όλο κατάσταση γίνεται επιεικώς βασανιστική. Θέλεις να σταματήσεις αλλά δε μπορείς ή στην ουσία δεν θέλεις. Ή φοβάσαι οτι αν σταματήσεις τώρα χάνεται το σχέδιο σου και ενώ είσαι στο τέλος και επομένως στη νίκη παραδίδεις τα όπλα. Αρχίζεις να μισείς τον εαυτό σου επειδή μπαίνεις στη διαδικασία να προσποιείσαι.Να προσποιείσαι οτι δε νιώθεις παρά ότι νιώθεις. Ίσως να σε πιάνουν και οι συντηρητισμοί σου ίσως πάλι να είναι θέμα εγωισμού. Γιατί να μη με θέλει για κάτι πιο σοβαρο? Αρχίζεις στο τέλος να μισείς και τον ίδιο που σε βάζει σ'αυτή τη διαδικασία.

Ποιός όμως φταίει? Εκάματε κάποια συμφωνία. Απλώς σεξ. Τίποτα παραπάνω. Επομένως ο άλλος είναι σωστός απέναντι στη συμφωνία του. Ξέρει τι θέλει πάει βάσει κανόνων. Δεν φταίει γιατί δε ζήτησε ούτε υποσχέθηκε κάτι παραπάνω. Φταίς εσύ? Ίσως να φταις γιατί νιώθεις. Νιώθεις κάτι παραπάνω από το επιτρεπόμενο. Από την άλλη εσύ δε μπορείς να φταίεις, έχεις το αλάθητο του ερωτευμένου. Κανένας δε φταίει στο τέλος απλώς μπαίνεις σε μια περίεργη κατάσταση χάνοντας και τον φίλο σου και το αντικείμενο του πόθου σου ακριβώς γιατί εσύ νιώθεις ή ακριβώς επειδή δε νιώθεις κάτι παραπάνω στην περίπτωση που είσαι ο "άλλος".

Εν τέλει οι fuck buddies ίσως να μην υπάρχουν... Το να κάνεις σεξ χωρίς να ζητάς κάτι παραπάνω από τον άλλο δεν έχει καταφέρει να επικρατήσει ασχέτως των τόσων έργων που το προωθούν. Ίσως στο τέλος να είναι πράγματι ένας μύθος μια ιδέα, η οποία σπανίως μπορεί να ευδοκιμήσει ακριβώς γιατί πάντα ένας εκ των δύο αρχίζει να νιώθει κάτι παραπάνω.

 Υ.Σ Στην περίπτωση που υπάρχει οποιοσδήποτε ο οποίος το έκανε χωρίς να πληγωθεί ή να πληγώσει τότε τον συγχαίρω. Και αρχίζω να προβληματίζομαι ξανά κατά πόσο όντως μπορεί να ευδοκιμήσει.