Κυριακή 22 Ιουλίου 2012

στον ήλιο σου ξεχνώ, γέλα καρδιά μου

Αγαπώ το καλοκαίρι. Και αγαπώ το καλοκαίρι επειδή στα πιο απλά πράματα βάζεις χρώμα άρωμα και γεύση. Αρκεί σου ένα μαγιώ, μια sommersby με πολλά παγάκια στο χέρι και η φωνή της Beth Gibbons στο Serena. Ανυπομονείς μόνο για τη στιγμή που εννα ξαπλώσεις για δυο λεπτά μέσα στη θάλασσα του sunrise κατά τις 18:30 που φεύγει ο κόσμος και ακούς μόνο τα κύμματα. Εν σε πειράζει τόσο η δουλειά και απομακρύνεις την αρνητικούρα του κόσμου.  Απολαμβάνεις να κάθεσαι με τις ώρες σε μιαν αυλή σε μια βεράντα, στην άμμο και να πίνεις μπύρες. Μαθαίνεις και αγαπάς τα πισωγυρίσματά σου. Χαμογελάς για ένα φιλί στο μέτωπο που κάποιον που μοιάζει με τον ήλιο. Και είσαι χαρούμενος για εκείνη τη στιγμή. Εκείνη η στιγμή διαρκεί για πάντα. Γιατί έχεις δίπλα σου όσους αγαπάς και γιατί στις πιο απλές στιγμές κρύβονται τα πιο μαγικά πράγματα. Χωρίς αναλύσεις. Χωρίς συζητήσεις ερωτήματα και απαντήσεις. Για το κρούσιμο του ήλιου και για τις πληγές των βράχων μπορείς να ανησυχήσεις από το φθινόπωρο και μετά.