Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2011

εμμονές εμμονές!

άμαν κάτι το θέλεις πάρα πολλά αλλά ποτέ εν πραγματοποιείται τζαι επιμένεις επιμένεις επειδή και καλά εσύ ό,τι θέλεις στο τέλος εσιεις το αλλά στο τέλος εν το εσιεις αλλά εν καταλαβαίνεις οτι είσαι "στο τέλος"? πόσο μπερδεμένη εν τούτη η σκέψη? ενιγουέι.. πότε κάτι καταλαβαίνεις οτι εν θα γίνει ποτέ τζαι πρέπει να προχωρήσεις με τη ζωή σου? τζαι πότε αντιλαμβάνεσαι οτι κάτι έγινε σου εμμονή που τζίνο που πραγματικά θέλεις? τζαι γιατί ο Coehlo μας ελαλούσε για σύμπαντα που συνομωτούν για να κερδίσουμε τούτο που πραγματικά θέλουμε τζαι ωθεί μας ούλλους στις εμμονές? αυτά φορ δε μόμεντ

3 σχόλια:

marilou είπε...

Μάλλον είσαι μεσα στο νου μου. Που ενα ανακαλύψεις πως κάμνεις το νου σου να καταλάβει ότι κάτι ετέλειωσε και πρέπει να σταματήσει να οπσες μαζί του πλήζ πε μου και μενα.
Ο Κοέλιο ούλο βλακείες λαλεί. Άκου τζι άμα θέλεις κάτι πολλά συνομωτεί το σύμπαν, τι προσπαθεί να μας πει ότι εμείς εν το θέλουμε αρκετά και εν γινέται;

daffodil lament είπε...

χεχεχ ένι ξέρω αν χαίρομαι που έχουμε τον ίδιο προβληματισμό ντίαρ πάντως ναι ο κοέλιο εταλαιπώρησε πολλούς με τις αμπελοφιλοσοφίες του

Ξενοφίλιος είπε...

O Coehlo εν το είπεν ακριβώς έτσι. Το σύμπαν συνομωτεί για να σου δώσει τζιείνο που θέλεις πραγματικά, αρκεί να μην επεμβαίνει σε τζιείνο που θέλει ο άλλος. Με λλία λόγια εν πιό εύκολο να κάμεις το πρώτο σου εκατομμύριο (που εν άψυχα λεφτά τζιαι εν έχουν βούληση), παρά να κερδίσεις έναν άνθρωπο αν δεν το θέλει τζιαι τζιείνος πραγματικά (είται αυτό είναι φιλία, είτε έρωτας, είτε απλά καλές σχέσεις με την οικογένεια κτλ κτλ).