Είμαι 27
Και βγαίνω καθημερινές για να μεν μπω ποτέ στη ρουτίνα του εργαζόμενου
Και αγχώνομαι όποτε βλέπω λογαριασμούς τηλεφώνου και την αναλυτική των καρτών μου
Και καθυστερώ να τους ανοίξω για να μεν μου χαλάσουν τη μέρα μου
Και μπορεί να μείνω χωρίς λεφτά που το 2ο σαββατοκυρίακο του μήνα
Και ακούω τραγούδια και νομίζω οτι εγράφτηκαν μόνο για μένα
Και κάμνω τα ίδια λάθη ξανά και ξανά επειδή πιστεύκω οτι εννα έχουν διαφορετικό αποτέλεσμα
Και μισώ τη δουλειά που κάμνω γιατί νεκρώνει μου τα εγκεφαλικά μου κύτταρα
Και άμαν ερωτεύομαι πιστεύκω πως κανένας εν ένιωσε όπως νιώθω εγώ τη δεδομένη στιγμή
Και ακούω με το ίδιο πάθος τη μουσική που άκουα στα 17
Και κάθε χρόνο εύχομαι να μεν αλλάξει τίποτε
Αλλά φοβάμαι μήπως αλλάξουν όλοι οι άλλοι γύρω μου και μείνω εγώ μόνη μου να παλιμπαιδίζω
Και να κάνω εφήμερες σχέσεις απλά για να καλύψω τα κενά μου
Ή να κάμω συμβιβασμούς απλά για να ακολουθήσω τους άλλους
Είμαι 27
Και θέλω να κάμνω άσκοπες συζητήσεις για πράματα που κανένας εν ήβρε λύση ποτέ και όι για την περίοδο μου και την καινούργια τσάντα που αγόρασα
Και να μεν καταλάβω ποτέ τι εν το γραμμάτειο oύτε λεπτομέριες για στεγαστικό δάνειο
Και να μεν χρειάζεται ποτέ να μετρώ θερμίδες
Ούτε να πίνω 8 ποτήρια νερό
Και να κάμνω γυμναστική όι για λόγους υγείας αλλά γιατί έχει πλάκα
Και να μεν γίνουν οι εξόδοι μου οι γάμοι και οι βαφτίσεις
Και να πηγαίνω με τα ίδια άτομα που αγαπώ κάθε Κυριακή στον ίδιο τόπο και να λέμε τις ίδιες βλακείες
Και να λέμε πως ένα ποτό εννα πιούμε αλλά να γινόμαστε χάλια
Και να μεν φαίνεται στη φάτσα μου η κραιπάλη της προηγούμενης νύχτας
Και να κλαίω και να γελώ δυνατά χωρίς να σκέφτομαι οτι είμαι υπερβολική
Και να έχω όσους αγαπώ πάντα δίπλα μου
Και να μεν έχω κρέμες ημέρας, νύχτας ενυδατική αντηλιακή και μάσκες για βαθύ καθαρισμό να μου πιάνουν όλο το χώρο στο μπάνιο μου
Και να μεν φορώ συνδυασμένα πράματα για να κοιμηθώ
Και να μεν μοιράζομαι το κρεβάτι μου
Και να μεν λυπάμαι που εν μοιράζομαι το κρεβάτι μου
Και να τσακώνομαι χωρίς επιχειρήματα
Και να μεν φοούμαι τις συνέπειες
Και να είσαι έξω που το σπίτι μου ώσπου να κατέβω για να τα βρουμε
Και όποτε σε βλέπω να νιώθω όπως την πρώτη φορά
Και να ανυπομονώ να πιάσω μήνυμα ή να κτυπήσει το τηλέφωνο
Και να πιστεύω οτι σε κάποια φάση εννα κάμω κάτι σημαντικό για την ανθρωπότητα
Και άμαν απογοητεύομαι να λέω στίχους του Παυλίδη και του Αγγελάκα για να δικαιολογώ την κατάσταση
Και να μεν πιστέψω ούτε για μια στιγμή οτι τα είδα ούλλα γιατί είμαι μικρή και έχω πολλά να μάθω ακόμα!
Και βγαίνω καθημερινές για να μεν μπω ποτέ στη ρουτίνα του εργαζόμενου
Και αγχώνομαι όποτε βλέπω λογαριασμούς τηλεφώνου και την αναλυτική των καρτών μου
Και καθυστερώ να τους ανοίξω για να μεν μου χαλάσουν τη μέρα μου
Και μπορεί να μείνω χωρίς λεφτά που το 2ο σαββατοκυρίακο του μήνα
Και ακούω τραγούδια και νομίζω οτι εγράφτηκαν μόνο για μένα
Και κάμνω τα ίδια λάθη ξανά και ξανά επειδή πιστεύκω οτι εννα έχουν διαφορετικό αποτέλεσμα
Και μισώ τη δουλειά που κάμνω γιατί νεκρώνει μου τα εγκεφαλικά μου κύτταρα
Και άμαν ερωτεύομαι πιστεύκω πως κανένας εν ένιωσε όπως νιώθω εγώ τη δεδομένη στιγμή
Και ακούω με το ίδιο πάθος τη μουσική που άκουα στα 17
Και κάθε χρόνο εύχομαι να μεν αλλάξει τίποτε
Αλλά φοβάμαι μήπως αλλάξουν όλοι οι άλλοι γύρω μου και μείνω εγώ μόνη μου να παλιμπαιδίζω
Και να κάνω εφήμερες σχέσεις απλά για να καλύψω τα κενά μου
Ή να κάμω συμβιβασμούς απλά για να ακολουθήσω τους άλλους
Είμαι 27
Και θέλω να κάμνω άσκοπες συζητήσεις για πράματα που κανένας εν ήβρε λύση ποτέ και όι για την περίοδο μου και την καινούργια τσάντα που αγόρασα
Και να μεν καταλάβω ποτέ τι εν το γραμμάτειο oύτε λεπτομέριες για στεγαστικό δάνειο
Και να μεν χρειάζεται ποτέ να μετρώ θερμίδες
Ούτε να πίνω 8 ποτήρια νερό
Και να κάμνω γυμναστική όι για λόγους υγείας αλλά γιατί έχει πλάκα
Και να μεν γίνουν οι εξόδοι μου οι γάμοι και οι βαφτίσεις
Και να πηγαίνω με τα ίδια άτομα που αγαπώ κάθε Κυριακή στον ίδιο τόπο και να λέμε τις ίδιες βλακείες
Και να λέμε πως ένα ποτό εννα πιούμε αλλά να γινόμαστε χάλια
Και να μεν φαίνεται στη φάτσα μου η κραιπάλη της προηγούμενης νύχτας
Και να κλαίω και να γελώ δυνατά χωρίς να σκέφτομαι οτι είμαι υπερβολική
Και να έχω όσους αγαπώ πάντα δίπλα μου
Και να μεν έχω κρέμες ημέρας, νύχτας ενυδατική αντηλιακή και μάσκες για βαθύ καθαρισμό να μου πιάνουν όλο το χώρο στο μπάνιο μου
Και να μεν φορώ συνδυασμένα πράματα για να κοιμηθώ
Και να μεν μοιράζομαι το κρεβάτι μου
Και να μεν λυπάμαι που εν μοιράζομαι το κρεβάτι μου
Και να τσακώνομαι χωρίς επιχειρήματα
Και να μεν φοούμαι τις συνέπειες
Και να είσαι έξω που το σπίτι μου ώσπου να κατέβω για να τα βρουμε
Και όποτε σε βλέπω να νιώθω όπως την πρώτη φορά
Και να ανυπομονώ να πιάσω μήνυμα ή να κτυπήσει το τηλέφωνο
Και να πιστεύω οτι σε κάποια φάση εννα κάμω κάτι σημαντικό για την ανθρωπότητα
Και άμαν απογοητεύομαι να λέω στίχους του Παυλίδη και του Αγγελάκα για να δικαιολογώ την κατάσταση
Και να μεν πιστέψω ούτε για μια στιγμή οτι τα είδα ούλλα γιατί είμαι μικρή και έχω πολλά να μάθω ακόμα!
