Εκεί που ο έρωτας θα ναι πάντα γιορτή

Ήταν ένας ατέλειωτος χειμώνας φίλε που κάποτε με διάβαζες. Πολλά μεγάλος. Και ήμουν τόσο βαθιά χωμένη μες το δράμα μου που εν ήθελα καν να το γράφω. Πόσα να αντέξεις κι εσύ. Και μέσα που πολλή κλάψα και δράμα και ιστορίες για αγρίους, είμαι καλά.

Ήσουν υπερβολική εννα πεις και έχεις δίκαιο ως ένα σημείο.Αλλά όσο μπορώ να υπερασπιστώ τον εαυτό μου, ζεις πέντε πράματα στο απόλυτο. Και που κείνη τη στιγμή εν μπορείς να γυρίσεις πίσω στη μετριότητα. Και παλεύκεις το, κυνηγάς το ώσπου να το ξαναζήσεις. Και στην ουσία κάμνεις κύκλους κυνηγώντας την ουρά σου. Και ζαλίζεσαι τόσο και κουράζεσαι. Γιατί κυνηγάς μιαν ανάμνηση, τρεις στιγμές που έζησες.Και κάπου εκεί μες τη νοσταλγία σου,χάνεις όλη σου τη ζωή.

Εκαθόμασταν τις προάλλες στα σκαλιά του Παρθεναγωγείου. Και ήταν τόσο καλός ο καιρός και εμιλούσαμε τόσο άνετα. Και εγελούσαμε όπως παλιά.Ήταν ούλλα γεμάτα ζωή και χρώματα.Και έλεε μου πόσο με αγαπά και έλεα του το κι εγώ με τόση ευκολία. Και εχαίδευε μου τα μαλλιά κ ερωτούσε με για τον άνθρωπο που εν τώρα μες τη ζωή μου και αν με προσέχει. Και έλεε μου πως θέλει μόνο να είμαι καλά. Και εν εσκέφτηκα πόσο μου έλειψε, ούτε οτι στο ίδιο σημείο ήταν οι πρώτες μας στιγμές μαζί . Ούτε οτι έληξε τόσο άδοξα και γιατί και πως. Είμαστε καλά.

Τώρα είμαι με κάποιον. Και εν μπορώ να οριοθετήσω την σχέση μας. Αν μπορεί να θεωρηθεί σχέση. Αλλά περνούμε καλά και γελούμε και λείπουν τα δράματα. Και μαθαίνει ο ένας που τον άλλο. Εν θα σου πω οτι ξέρω τι θέλω επειδή εν άλλαξα τόσο πολλά. Ξέρω όμως οτι εν θέλω να ξενερώσω ποτέ με τη ζωή μου και με το ο,τι έχω γύρω μου. Και θέλω να είμαι καλά μέσα μου και χαρούμενη με το τι έχω τη στιγμή που το έχω. Και ο έρωτας και οι σχέσεις να εν απλώς μια γιορτή.Εν με ενδιαφέρει πόσο σύντομη, μόνο γιορτή.

Ένας ατέλειωτος χειμώνας. Αλλά έτσι ξαφνικά ετέλειωσε για μένα. Τόσο απλά μια νύχτα είπα είμαι καλά και όλα τελειώνουν δαμέ. Και ίσως το τέλος να μεν ήταν τούτο που κάποτε ήθελα. Αλλά εννεν άσχημο τέλος. Ήταν πολλά όμορφη ιστορία φίλε μου και αφήνω την πίσω μου.Ή καλύτερα φυλάω την μέσα μου. Και σκέφτομαί την με τόση αγάπη! Μόνο με αγάπη.Και πλέον εν με πληγώνουν ούτε οι τόποι, ούτε οι διαδρομές ούτε τα τραγούδια. Και προχωρώ που δαμέ γνωρίζοντας τρία πράματα παραπάνω για τον εαυτό μου. Και αρχίζω νέο ταξίδι για καινούργια ζάλη, καινούργια γιορτή.

 

i 've got a war in my mind

Είμαι ένα σημείο πριν την πλήρη παράνοια και ξέρω το. Επειδή χάνω τη ψυχραιμία μου πλέον. Και επειδή νικά εκείνος που εν ο πιο ψύχραιμος.Άρα όι εγώ. Και θυμώνω επειδή μπαίνω στη διαδικασία να παίζουμε παιχνίδια και να σκέφτομαι το νικητή. Και εν γίνεται ρε γαμώτο επειδή είσαι ο άνθρωπος μου. Και πάντα εννα είσαι.Και επειδή εν ξεχωρίζω το σωστό που το λάθος. Και την αλήθεια που το ψέμα.Και για ποιό λόγο τα αισθήματα πρέπει να μπαίνουν σε συγκεκριμένα καλούπια.

Και θυμώνω με τον εαυτό μου. Που άμαν κάμνουμε παύσεις και εν μιλούμε θυμίζουν σε τα πιο μικρά πράματα. Τα οποία εν επρόσεχα ποτε. Όπως το οτι σιγοτραγουδάς "δεν παν στο διάολο τα λεφτά" κάθε Τετάρτη και άμαν δε μιλούμε πραγματικά ακούω το για να νομίζω πως ακούω τη φωνή σου. Και θυμώνω επειδή γίνομαι τέλια κορούα και καταστρώνω σχέδια. Και βγαίνουν καπνοί που τα αυτιά μου και γίνομαι πράσινη με κόκκινα μάτια κάθε φορά που θωρείς το κινητό σου. Και θυμώνω που εισέβαλες έτσι στη ζωή μου.Και που σφυρίζουμε αδιάφορα και κάμνουμε οτι εν συμβαίνει τίποτε. Επειδή συμβαίνει και ξέρεις το.

Και είμαι ο πιο χαρούμενος άνθρωπος. Με τον τρόπο που χαμογελάς όποτε με βλέπεις. Που προσπαθείς να μου μάθεις να χορεύω και να παίζω μπάσκετ. Που εν μας κόφτει τι λαλεί ο κόσμος για τη σχέση μας. Και που μου φιλάς τρυφερά τα μαλλιά. Και που συγχύζεσαι άμαν μου κολλά κάποιος. Και που σου λέω πόσο σ'αγαπώ και προσπαθώ να σε πείσω γιατί γαμώτο παρακολουθώ UFC τα ξημερώματα για σένα τι πιο μεγάλη ένδειξη αγάπης εν τούτη?Και που μου δείχνεις πόσο με αγαπάς και είσαι ακτινογραφία μαζί μου. Και που μου λες οτι εγκρέμισα τους τoίχους σου και εν έχεις αντισώματα μαζί μου.Και που σου φορώ τη φόρμα σου μόνο γιατί έχει τη μυρωδιά σου.  Και ήρτες Serena απλά για να δεις αν είμαι καλά άμαν εκόπηκα στους βράχους.  Και που νομίζεις οτι τα δρομάκια της Παλιάς Λευκωσίας εν η Νέα Ορλεάνη του '50 και πρέπει να με προσέχεις που τους κακούς. Και που ανησυχείς άμαν πίνω και έρχεσαι να με πιάσεις. Ή που με πιάνεις τηλέφωνο να ακούσω τον Κινέζο. Και που σου έλεα εν θέλω να σε ξαναδώ κι εσύ εκάθεσουν έξω που το σπίτι μου ώσπου να αλλάξω γνώμη.

Και μετά πιάνει με εκείνη η μεγάλη θλίψη. Οτι εζήσαμε τόσα πολλά μαζί που εν θα τα εζούσα με κανέναν άλλο αν τον ήξερα όλη μου τη ζωή. Και που νιώθω οτι μπορεί να σε χάσω.Και που νιώθω οτι σε χάνω εξαιτίας της. Και αν δεν ήταν εκείνη εννα ήταν κάποια άλλη. Πάντως όι εγώ.Και κάμνω μαύρους κύκλους και κατεβάζω τεκίλες και ακούω paint it black.Και ξέρεις οτι μισώ να χάνω. Ιδιαίτερα επειδή εφάνηκα πολλά δειλή και αξίζει μου να χάσω.Αλλά τούτο εν έχει να κάμει με μένα. Έχει να κάμει με σένα και τι σε κάμνει ευτυχισμένο.Και εν έχει να κάμει τίποτε ο έρωτας με τούτο. Έχει να κάμει η αγάπη. Και αν δεν έχασα ως τωρά το νου μου σημαίνει πως εν θα τον χάσω ποτέ.

μεγάλο πουθενά

Άνοιξα το μεγάλο πουθενα
βρήκα το εισιτήριο στη σελίδα
Να κοιμάσαι δίπλα μου ξανά
μεσα στ΄όνειρό μου
πάλι σε είδα

Κι αγάπη εκεί είναι γκρεμός
γελάς και στην άκρη χορεύεις
Η αγάπη είναι ένας θεός
στα θαύματα πες μου αν πιστεύεις

Κι αγάπη σαν κόμπος μετά
η αγάπη φτηνά επεισόδια
Η αγάπη με λόγια μισά
γυρνάς και το βάζεις στα πόδια

και πίσω πια δεν κοιτάς

the peter pan syndrome

Είμαι 27
Και βγαίνω καθημερινές για να μεν μπω ποτέ στη ρουτίνα του εργαζόμενου
Και αγχώνομαι όποτε βλέπω λογαριασμούς τηλεφώνου και την αναλυτική των καρτών μου
Και καθυστερώ να τους ανοίξω για να μεν μου χαλάσουν τη μέρα μου
Και μπορεί να μείνω χωρίς λεφτά που το 2ο σαββατοκυρίακο του μήνα
Και ακούω τραγούδια και νομίζω οτι εγράφτηκαν μόνο για μένα
Και κάμνω τα ίδια λάθη ξανά και ξανά επειδή πιστεύκω οτι εννα έχουν διαφορετικό αποτέλεσμα
Και μισώ τη δουλειά που κάμνω γιατί νεκρώνει μου τα εγκεφαλικά μου κύτταρα
Και άμαν ερωτεύομαι πιστεύκω πως κανένας εν ένιωσε όπως νιώθω εγώ τη δεδομένη στιγμή
Και ακούω με το ίδιο πάθος τη μουσική που άκουα στα 17
Και κάθε χρόνο εύχομαι να μεν αλλάξει τίποτε
Αλλά φοβάμαι μήπως αλλάξουν όλοι οι άλλοι γύρω μου και μείνω εγώ μόνη μου να παλιμπαιδίζω
Και να κάνω εφήμερες σχέσεις απλά για να καλύψω τα κενά μου
Ή να κάμω συμβιβασμούς απλά για να ακολουθήσω τους άλλους

Είμαι 27
Και θέλω να κάμνω άσκοπες συζητήσεις για πράματα που κανένας εν ήβρε λύση ποτέ και όι για την περίοδο μου και την καινούργια τσάντα που αγόρασα
Και να μεν καταλάβω ποτέ τι εν το γραμμάτειο oύτε λεπτομέριες για στεγαστικό δάνειο
Και να μεν χρειάζεται ποτέ να μετρώ θερμίδες
Ούτε να πίνω 8 ποτήρια νερό
Και να κάμνω γυμναστική όι για λόγους υγείας αλλά γιατί έχει πλάκα
Και να μεν γίνουν οι εξόδοι μου οι γάμοι και οι βαφτίσεις
Και να πηγαίνω με τα ίδια άτομα που αγαπώ κάθε Κυριακή στον ίδιο τόπο και να λέμε τις ίδιες βλακείες
Και να λέμε πως ένα ποτό εννα πιούμε αλλά να γινόμαστε χάλια

Και να μεν φαίνεται στη φάτσα μου η κραιπάλη της προηγούμενης νύχτας
Και να κλαίω και να γελώ δυνατά χωρίς να σκέφτομαι οτι είμαι υπερβολική
Και να έχω όσους αγαπώ πάντα δίπλα μου
Και να μεν έχω κρέμες ημέρας, νύχτας ενυδατική  αντηλιακή και μάσκες για βαθύ καθαρισμό να μου πιάνουν όλο το χώρο στο μπάνιο μου
Και να μεν φορώ συνδυασμένα πράματα για να κοιμηθώ
Και να μεν μοιράζομαι το κρεβάτι μου
Και να μεν λυπάμαι που εν μοιράζομαι το κρεβάτι μου

Και να τσακώνομαι χωρίς επιχειρήματα
Και να μεν φοούμαι τις συνέπειες
Και να είσαι έξω που το σπίτι μου ώσπου να κατέβω για να τα βρουμε
Και όποτε σε βλέπω να νιώθω όπως την πρώτη φορά
Και να ανυπομονώ να πιάσω μήνυμα ή να κτυπήσει το τηλέφωνο
Και να πιστεύω οτι σε κάποια φάση εννα κάμω κάτι σημαντικό για την ανθρωπότητα
Και άμαν απογοητεύομαι να λέω στίχους του Παυλίδη και του Αγγελάκα για να δικαιολογώ την κατάσταση
Και να μεν πιστέψω ούτε για μια στιγμή οτι τα είδα ούλλα γιατί είμαι μικρή και έχω πολλά να μάθω ακόμα!

σ'ένα καλοκαίρι

Σ'ένα καλοκαίρι εσυμμετείχα σε δύο γάμους που με εκάμαν να πω 384739847 φορές δυνατά οτι εννεν πράματα για μένα τούτα. Ιδιαίτερα οι κρίσεις οι υστερίες τα διαδικαστικά και ο κόσμος που εμπερικλίεται σε έτσι εκδηλώσεις επηρέασε τη ζεν φιλοσοφία μου.
 Άρχισα να πίνω και να με χαλά με την έννοια οτι έκλαψα πολλά φίλε που με διαβάζεις. Παλιά το ποτό ήταν ένας ύμνος στη ζωή μου τωρά πίνω και κλαίω. Κλαίω όπου σκεφτείς. Μες το αυτοκίνητο, μες το μπάνιο έξω που σπίτια μέσα σε χώρους στάθμευσης και μες τα μπαράκια.
Έχασα δυο άντρες που αγαπώ πολλά και επεράσαμε τόοοσα πολλά επειδή στη μια περίπτωση εν μπορεί και στην άλλη περίπτωση εν μπορώ.
Εκατάλαβα οτι μπορεί να αγαπάς πάρα πολλά κάποιον αλλά να τον αφήνεις να φύει, ή να τον διώχνεις ακριβώς επειδή τον αγαπάς.
 Εκτίμησα το πόσο σημαντικοί εν οι φίλοι μου στη ζωή μου. Τζίνοι οι φίλοι που τους λέεις τελικά πως σκέφτεσαι τι νιώθεις και απλά περνούν το μαζί σου.
Εκατάλαβα πόσο δύσκολο είναι να σου λείπει κάποιος. Τόσο, που πράματα σαχλά που του αρέσκαν να αρχίζουν να σου αρέσκουν αλλά ενι ξέρεις αν πραγματικά εχάλασε το γούστο σου ή αν σου αρέσκουν επειδή εν ένας τρόπος να τον νιώθεις κοντά σου.
Εγνώρισα ανθρώπους που έχουμε τόοοσα κοινά και αν δεν ήταν η απόσταση θα επερνούσαμε τέλεια!
Μέσα στην προσπάθεια ανασυγκρότησής μου εσκέφτηκα οτι εν παίρνω τη ζωή μου στα σοβαρά και έκαμα phd proposal. Και η αλήθεια εν οτι εν ένα θέμα που αγαπώ πολλά επομένως εύχομαι να παν όλα καλά. Αν παν έτσι ακριβώς όπως θέλω θα σταματήσω για λίο να είμαι μπλογκοπριχτάκι του ελέους και θα ασχοληθώ με κάτι δημιουργικό.
Είδα τον μέχρι πρότινος μεγάλο μου έρωτα και δεν μου έκαμε καμία απολύτως αίσθηση. Για πρώτη φορά. Επαρακολουθούσα μάλιστα το κινητό μου καθώς εμιλούσαμε περιμένοντας μήνυμα από άλλον αποστολέα και εσκέφτηκα πώς τα φέρνει η ζωή καμμιά φορά.
Έκρουσα και που τον ήλιο και που τον έρωτα.
Μπορεί να παρουσιάζω τα πράματα πολλά δραματικά αλλά η αλήθεια εν οτι επέρασα πολλά ωραίο καλοκαίρι
Και εκατέληξα πως "δεν είμαι μόνος δεν είμαι ο μόνος όλα είναι δρόμος".

προσπάθησε να μη σε ξαναδώ δε γίνεται πιο κάτω από δω

Είδα σε μες την τάφρο μετά τα μεσάνυχτα. Τα χέρια σου ήταν σταυρωτά αλλά γαμώτο το χαμόγελό σου..Το πρόσωπο σου έλαμπε.Επροσπάθησα να κρυφτώ όσο εμπορούσα, εκτυπούσαν οι  παλμοί μου μήπως μας δεις. Το πρόσωπό σας έλαμπε..

Έβκαλα τη Γρίβα Διγενή λουμένη που το κλάμα. Το μόνο που εθωρούσα μπροστά μου ήταν το πρόσωπό σου που έλαμπε.

"Χωρίς αυταπάτες αφού όλες τις έκαψες
Κι εγώ αλήθεια τόσο τις ήθελα.."





*Το εν λόγω ποστ γράφεται με την ελπίδα να το θωρούμε τον Αύγουστο του 2013 με τον σημερινό οδηγό και συνοδοιπόρο μιας ζωής και να γελούμε

i'm lost but i'm hopeful baby!

Ζω στη σιωπή..ζεις στον αέρα

"Το ερωτικό άγχος είναι ο φόβος ενός πένθους που έχει ήδη συντελεστεί από τη στιγμή που άρχισε ο έρωτας από τη στιγμή που ένιωσα τη σαγήνη.  Θα έπρεπε κάποιος να μου πει,  μην αγχώνεσαι πια τον έχεις ήδη χάσει. "Κάπως έτσι τα λέει ο Μπαρτ και κάπως έτσι καταλήγουν τα πράματα.Ο έρωτας εν μια αντίστροφη μέτρηση που σε αγχώνει.

Εν τούτο το αίσθημα που εν μπορώ να σου το εξηγήσω. Που νιώθεις να λάμπεις άμαν είσαι στον ίδιο χώρο με τον άλλο. Επειδή εν ο ήλιος για σένα. Που τον κοιτάζεις και νιώθεις να κρούζεις μέσα σου.Εν η στιγμή που είσαι μαζί του και σταματά ο χρόνος. Και θέλεις μόνο να τον βλέπεις να γελά και τίποτε άλλο. Και πίσω ακούεις μουσικές με κόκκινα σύννεφα στον ουρανό και αναρωτιέσαι αν την ακούει κι εκείνος.  Όλες οι κοινωνικές νόρμες χάνονται για εκείνη μόνο τη στιγμή. Ίσως επειδή δίνεις σε τούτο που νιώθεις άλλη ονομασία. Εν τούτο το αίσθημα που άμαν εν μακριά σου/εν σου στέλνει/εν του στέλνεις μήνυμα νιώθεις να μαυρίζεις. Ακούεις τον σταθμό που ακούει βλέπεις τα έργα που αγαπά απλώς για να νιώθεις έστω και με κάποιον περίεργο τρόπο κοντά του. Εν η στιγμή που παίρνεις άσχημα την κατηφόρα. Και ξέρεις οτι κάτι πάει απλά λάθος.  Και θυμώνεις με τον εαυτό σου. Επειδή εν το ελέγχεις. Επειδή έγινες ήδη ευάλωτος και εξαρτημένος της παρουσίας του μες τη ζωή σου.

Whatever helps you sleep at night

Μετά που ένα γάμο μια κηδεία κάτι αποκαλύψεις και ένα γεμάτο καλοκαίρι γενικώς εδιαπίστωσα για άλλη μια φορά πόσο φοούμαι την εξάρτηση και τελικά πόσο αναπόφευκτη είναι. Να εξαρτάσαι που κάποιον άλλο.Όι καθαρά ερωτικά αλλά σε κάθε σχέση. Μπορεί να περνάς κάτι αλλά να μεν μπαίνεις καν στη διαδικασία να πεις "θέλω να είσαι δίπλα μου σε τούτο" αλλά να το κάμνεις με άλλες χίλιες δυο πράξεις. Και μπορεί εσύ να μεν μπορείς να του πεις "ξέρεις είμαι δίπλα σου σε τούτο" επειδή ο άλλος παρουσιάζεται ψύχραιμος, ότι έχει τον έλεγχο της κατάστασης, ότι εν θέλει να σε πρήζει αλλά είσαι ακριβώς δίπλα του παίζοντας παράλληλα το παιχνίδι του.Στο τέλος τούτο είναι. Να μπορείς να μεν χρειάζεται να πεις με λόγια τίποτε και ο άλλος να ξέρει. Να ξέρει γιατί του εμίλησες απότομα, ή γιατί του έκρυψες κάτι. Και να μεν χρειάζεται καν να ζητήσεις συγγνώμη ή στην αντίθετη περίπτωση να περιμένεις την απολογία του.  Παίρνεις τον στο jumbo για παράδειγμα, πιάνεις του παγωτό κάμνεις τον δεύτερο Dickinson επειδή ξέρεις οτι εννα γελάσει. Πίνεις ένα ακόμα shot που εν το σηκώνεις απλώς για να του πεις "είμαι δαμέ σε τούτο που περνάς".  Και κάπου δαμέ ούλλα βκάλλουν νόημα. Και ναι κάποιοι άνθρωποι εν περαστικοί και η κοινή ζωή μας διαρκεί 3,4,5 μήνες και τούτο ενι. Εν τόσοι άλλοι όμως που εν εκεί και ήταν δίπλα μας πάντα μες το ταξίδι της ζωής μας και εν καθαρή απόδειξη οτι οι σχέσεις εννεν αντίστροφη μέτρηση. Εννεν αντίστροφη μέτρηση εν κάτι που εξελίσσεται και γίνεται πιο όμορφο και πιο σταθερό όσο πάει. Και όσο πάει βλέπεις τους φόβους σου τα μυστικά σου να διαλύονται και εσένα σιγά σιγά να φεύκεις που τον μικρό κύκλο της ασφάλειας που εδημιούργησες και απλώς απολαμβάνεις τη διαδρομή σου.